به یاد بابا

تا توانی از نیکی کردن میاسا و خود را به نیکی و نیکوکاری به مردم نمای و چون نمودی به خلافِ نموده، مباش. به زبان، دیگر مگو و به دل، دیگر مدار، تا گندم نمای جو فروش نباشی؛ وا ندر همه کاری داد ا ز خویشتن ده، که هرکه داد از خویشتن بدهد، از داور مستغنی باشد و اگر غم و شادی ات بُوَد، به آن کس گوی که او تیمار غم و شادی تو دارد و اثر غم و شادی پیش مردمان، بر خود پیدا مکن؛ و به هر نیک و بد، زود شادان و زود اندوهگین مشو که این فعلِ کودکان باشد.بدان کوش که به هر مُحالی، از حال و نهادِ خویش بِنَگَردی، که بزرگان به هر حقّ و باطلی از جای نشوند و هر شادی که بازگشتِ آن به غم است، آن را شادی مشمُر و به وقت نومیدی امیدوارتر باش و نومیدی را در امید، بسته دان و امید را در نومیدی.رنج هیچ کس ضایع مکن و همه کس را به سزا، حق شناس باش؛ خاصّه قرابت خویش را. چندان که طاقت باشد با ایشان نیکی کن و پیران قبیلۀ خویش را حرمت دار، و لیکن به ایشان مولَع مباش تا همچنان که هنر ایشان همی بینیعیب نیز بتوانی دید؛ و اگر از بیگانه نا ایمِن شوی زود به مقدار ناایمنی، خویش را از وی ایمِن گردان و از آموختن، ننگ مدار تا از ننگ رَسته باشی.قابوس نامه، عنصرالمعالی کیکاووس به یاد بابا...ادامه مطلب

فرشِ ما یک کاردستی است
کارِ دستِ خاله مرجان
تازه من هم چند رج را
بافتم همراهِ مامان
*
فرشِ ما را قاب کرده!
تابلوی عکس است انگار
خاله جانم فرشِ ما را
پهن کرده روی دیوار
*
کاش می شد می نوشتم
اسممان را گوشه ی آن
کاش می شد بافت با نخ
« کاری از من، خاله، مامان»
*

به یاد بابا...

اینجا شعرها و قصه ها و مطالب خوب و خواندنی را از کتاب های فارسی ام و رشدهایم ( رشد کودک ، رشد نوآموز ، رشد دانش آموز )  انتخاب می کنم و می نویسم.همیشه یاد بابام را گرامی می دارم

به یاد بابا...

اتل متل فرشته
همون که جاش بهشته
بهشت یه سرزمینه
پر از صفات نیکه
صفات خوب و زیبا
کنار دشت و گلها
به شرطی بنده باشیم
از خدا ممنون باشیم
خدا به ما قول داده
بهشتی ارزون داده
*

به یاد بابا...

مادرم امروز هم
پشتِ دارِ قالی است
هر دو انگشتش چقدر
ماهر است و عالی است
*
باز با قلّاب و نخ
طبقِ نقشه تند و زود
می زند محکم گره
دورِ تار و دورِ پود
*
فرش بالا می رود
رنگ ها گل می شوند
فرشِ ایرانی پر از
عطرِ سنبل می شود
*

به یاد بابا...

ای مردم، همانا دنیا آرزومند و خواهان خود را فریب می دهد. آن را که در خواستنِ وی با دیگران همچشمی کند، عزیز نمی دارد و کسی را که بر او چیرگی جوید، مغلوب می سازد.
و به خدا سوگندهرگز مردمی زندگانی خرّم و نعمت فراهم را از کف ندادند، مگربه کیفر گناهانی که انجام دادند.
نهج البلاغه

به یاد بابا...

بابا برای باغچه
یک بچّه کاج آورده است
در خاک او را کاشته
من را نگهبان کرده است
*
گفته که در هفته دو بار
باید که سیرابش کنم
من دوست دارم غیر از آن
خوش حال و شادابش کنم
*
او تازه اینجا آمده
پس غیر نور و خاک و آب
من با نوازش بهتر است
دورش کنم از اضطراب
*

به یاد بابا...

خانه ی ما دیشب
ده نفر مهمان بود
توی ظرف آجیل
پسته ی خندان بود
*
تقّ و تق مهمان ها
پسته ها را خوردند
موقع رفتن هم
دو سه مُشتی بردند
*
مانده الان در ظرف
گوشه ای، یک پسته
او دهان خود را
سفت و محکم بسته
*

به یاد بابا...

دلچسب و شیرین
مشکی و نرم است
می آید او از
شهری که گرم است
*
هم خشک و کوچک
هم نرم و بی بوست
گاهی درونش
یک مغز گردوست
*
مامان او یک
نخل بلند است
این میوه طعمش
مانند قند است
*
در آیه های
زیبای قرآن
گفته خداوند
از خوبی آن
*

به یاد بابا...

به یاد بابا...