آخرین مطالب
امکانات وب
یک دانه گندم
*
یک دانه گندم
افتاد برخاک
روی زمینی
مرطوب و نمناک
*
در خاک تیره
آرام خوابید
خورشید تابان
بر خاک تابید
*
یک ساقه ی سبز
از خاک رویید
بر روی دنیا
با مهر خندید
*
یک دانه کم کم
شد خوشه ای ناز
برخاک افتاد
یک دانه اش باز
*
شاعر: مهری طهماسبی دهکردی
+ نوشته شده توسط به یاد بابا در چهارشنبه یکم شهریور ۱۳۹۶ و ساعت 2:8 |
به یاد بابا...