به یاد بابا

جوانه روی شاخه
سلام کرد و خندید
به باغچه، به کوچه
به بچّه ها، به خورشید
*
رسید با سلامش
نیسم خوش به خانه
درخت توت ما هم
دوباره زد جوانه
*
به فصل تازه گفتم
چه پرگل و قشنگی
خوشم می آید از تو
بهار رنگ رنگی
*

به یاد بابا...

وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِينَ ﴿۲۸﴾پس از [شهادت] وى هيچ سپاهى از آسمان بر قومش فرود نياورديم و [پيش از اين هم] فروفرستنده نبوديم (۲۸)إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿۲۹﴾تنها يك فرياد بود و بس و بناگاه [همه] آنها سرد بر جاى فسردند (۲۹)يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿۳۰﴾دريغا بر اين بندگان هيچ فرستاده‏ اى بر آنان نيامد مگر آنكه او را ريشخند میکردند (۳۰)أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿۳۱﴾مگر نديده‏ اند كه چه بسيار نسلها را پيش از آنان هلاك گردانيديم كه ديگر آنها به سويشان بازنمى‏ گردند (۳۱)وَإِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿۳۲﴾و قطعا همه آنان در پيشگاه ما احضار خواهند شد (۳۲)وَآيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ ﴿۳۳﴾و زمين مرده برهانى است براى ايشان كه آن را زنده گردانيديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مى ‏خورند (۳۳)وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ الْعُيُونِ ﴿۳۴﴾و در آن [زمين] باغهايى از درختان خرما و تاك قرار داديم و چشمه ‏ها در آن روان كرديم (۳۴)لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلَا يَشْكُرُونَ ﴿۳۵﴾تا از ميوه آن و [از] كاركرد دستهاى خودشان بخورند آيا باز [هم] سپاس نمى‏ گزارند (۳۵)سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾پا به یاد بابا...ادامه مطلب

تا توانی از نیکی کردن میاسا و خود را به نیکی و نیکوکاری به مردم نمای و چون نمودی به خلافِ نموده، مباش. به زبان، دیگر مگو و به دل، دیگر مدار، تا گندم نمای جو فروش نباشی؛ وا ندر همه کاری داد ا ز خویشتن ده، که هرکه داد از خویشتن بدهد، از داور مستغنی باشد و اگر غم و شادی ات بُوَد، به آن کس گوی که او تیمار غم و شادی تو دارد و اثر غم و شادی پیش مردمان، بر خود پیدا مکن؛ و به هر نیک و بد، زود شادان و زود اندوهگین مشو که این فعلِ کودکان باشد.بدان کوش که به هر مُحالی، از حال و نهادِ خویش بِنَگَردی، که بزرگان به هر حقّ و باطلی از جای نشوند و هر شادی که بازگشتِ آن به غم است، آن را شادی مشمُر و به وقت نومیدی امیدوارتر باش و نومیدی را در امید، بسته دان و امید را در نومیدی.رنج هیچ کس ضایع مکن و همه کس را به سزا، حق شناس باش؛ خاصّه قرابت خویش را. چندان که طاقت باشد با ایشان نیکی کن و پیران قبیلۀ خویش را حرمت دار، و لیکن به ایشان مولَع مباش تا همچنان که هنر ایشان همی بینیعیب نیز بتوانی دید؛ و اگر از بیگانه نا ایمِن شوی زود به مقدار ناایمنی، خویش را از وی ایمِن گردان و از آموختن، ننگ مدار تا از ننگ رَسته باشی.قابوس نامه، عنصرالمعالی کیکاووس به یاد بابا...ادامه مطلب

فرشِ ما یک کاردستی است
کارِ دستِ خاله مرجان
تازه من هم چند رج را
بافتم همراهِ مامان
*
فرشِ ما را قاب کرده!
تابلوی عکس است انگار
خاله جانم فرشِ ما را
پهن کرده روی دیوار
*
کاش می شد می نوشتم
اسممان را گوشه ی آن
کاش می شد بافت با نخ
« کاری از من، خاله، مامان»
*

به یاد بابا...

اینجا شعرها و قصه ها و مطالب خوب و خواندنی را از کتاب های فارسی ام و رشدهایم ( رشد کودک ، رشد نوآموز ، رشد دانش آموز )  انتخاب می کنم و می نویسم.همیشه یاد بابام را گرامی می دارم

به یاد بابا...

اتل متل فرشته
همون که جاش بهشته
بهشت یه سرزمینه
پر از صفات نیکه
صفات خوب و زیبا
کنار دشت و گلها
به شرطی بنده باشیم
از خدا ممنون باشیم
خدا به ما قول داده
بهشتی ارزون داده
*

به یاد بابا...

مادرم امروز هم
پشتِ دارِ قالی است
هر دو انگشتش چقدر
ماهر است و عالی است
*
باز با قلّاب و نخ
طبقِ نقشه تند و زود
می زند محکم گره
دورِ تار و دورِ پود
*
فرش بالا می رود
رنگ ها گل می شوند
فرشِ ایرانی پر از
عطرِ سنبل می شود
*

به یاد بابا...

ای مردم، همانا دنیا آرزومند و خواهان خود را فریب می دهد. آن را که در خواستنِ وی با دیگران همچشمی کند، عزیز نمی دارد و کسی را که بر او چیرگی جوید، مغلوب می سازد.
و به خدا سوگندهرگز مردمی زندگانی خرّم و نعمت فراهم را از کف ندادند، مگربه کیفر گناهانی که انجام دادند.
نهج البلاغه

به یاد بابا...

بابا برای باغچه
یک بچّه کاج آورده است
در خاک او را کاشته
من را نگهبان کرده است
*
گفته که در هفته دو بار
باید که سیرابش کنم
من دوست دارم غیر از آن
خوش حال و شادابش کنم
*
او تازه اینجا آمده
پس غیر نور و خاک و آب
من با نوازش بهتر است
دورش کنم از اضطراب
*

به یاد بابا...

خانه ی ما دیشب
ده نفر مهمان بود
توی ظرف آجیل
پسته ی خندان بود
*
تقّ و تق مهمان ها
پسته ها را خوردند
موقع رفتن هم
دو سه مُشتی بردند
*
مانده الان در ظرف
گوشه ای، یک پسته
او دهان خود را
سفت و محکم بسته
*

به یاد بابا...